Για τις μανούλες που ήταν νύφες και κορίτσια, για αγγίγματα και όνειρα που ήταν κάποτε….
Η μέρα των μουσείων είναι φέτος αφιερωμένη από μας σε όλα αυτά που δεν μπορούμε (ως μη αρχαία) να προστατεύσουμε… στολίδια και ρούχα και προικιά, κεντήματα και υφαντά, βελόνια και αδράχτια, ρόκες και αργαλειούς, χρωματιστές κλωστές, ελπίδες, επιθυμίες, προσδοκίες και όνειρα…. το άγγιγμα των χεριών τους, τα βάσανα και οι πόθοι τους… μικρά, καθημερινά, ανώνυμα ποιήματα, αμήχανη κληρονομιά, μνήμη ταπεινή, κρυμμένη σε σεντούκια και ντουλάπια ανεπιθύμητων σπιτιών, καταδικασμένων να εξαφανιστούν ως “επικινδύνως ετοιμόρροπα”… κι ακόμη στα ελάχιστα από αυτά που “σώθηκαν”, βρίσκοντας μια θέση στο μουσείο και έγιναν αντικείμενα μελέτης, ίσως και αναστοχασμού… και πιο πολύ από όλα στο μεράκι και το φιλότιμο που μας λείπει και έχουμε όσο πότε ανάγκη…
Για κεντήματα, υφαντά και στολίδια από την Ημαθία θα μας μιλήσει στο Νέο Μουσείο των Αιγών, την Παρασκευή 12 Μαΐου 2023 στις 19.30 η αρχαιολόγος-εθνογράφος Παναγιώτα Αδριανοπούλου.
«ΣΥΛΛΕΓΟΝΤΑΣ (ΑΠΟ) ΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ
Λαϊκά και λαϊκότροπα τεχνουργήματα του 19ου και 20ου αιώνα από την Ημαθία στο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού»
Η εκδήλωση που οργανώνεται από τον Σύλλογο Φίλων του Πολυκεντρικού Μουσείου των Αιγών και του Δικτύου του και την ΕΦΑ Ημαθίας είναι ανοιχτή για το κοινό με ελεύθερη είσοδο.
Για τους φίλους που βρίσκονται μακριά θα υπάρξει διαδικτυακή μετάδοση στον σύνδεσμο https://us06web.zoom.us/j/81567400436…
Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού
“Το Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού, ευρύτερα γνωστό μέχρι το 2018 ως Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, από την ίδρυσή του το 1918 αποτυπώνει την προσπάθεια δημιουργίας και τους μετασχηματισμούς της νεοελληνικής συλλογικής ταυτότητας. Τα περισσότερα από 25.000 αντικείμενα των μόνιμων συλλογών του προέρχονται από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, καθώς και από κοινότητες που διαβιούσαν εκτός της σημερινής επικράτειας.
Η Ημαθία αντιπροσωπεύεται από εκατοντάδες αντικείμενα, ως επί το πλείστον ενδυματολογικά σύνολα και κοσμήματα από το Ρουμλούκι, την Βέροια και τη Νάουσα. Μέσα από μια κατά το δυνατόν πληρέστερη παρουσίαση των αντικειμένων αυτών (εν είδει ομαδοποιημένης καταλογογράφησης), θα εστιάσουμε αφ’ ενός μεν στον τρόπο απόκτησής τους, φωτίζοντας και την εξέλιξη της συλλεκτικής πολιτικής του Μουσείου, αφ’ ετέρου δε στην εκθεσιακή ανάδειξή τους και εν τέλει στην εικόνα που διαμορφώνεται για την Ημαθία σε ένα εθνικής εμβέλειας μουσείο”.
Βιογραφικό Ομιλήτριας
Η Παναγιώτα Ανδριανοπούλου με σπουδές Αρχαιολογίας στο Παν/μιο Αθηνών και μεταπτυχιακά στην Εθνολογία (ΕHΕSS) και στη Λαογραφία (ΕΚΠΑ), συνεργάστηκε ερευνητικά με το Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Εβραϊκό Μουσείο Ελλάδος, ως επιστημονική συνεργάτης και επιμελήτρια, και άλλους φορείς. Από το 2018 είναι προϊσταμένη του Τμήματος Συλλογών, Έρευνας και Τεκμηρίωσης Λαϊκής Τέχνης στο Μουσείο Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού (πρώην ΜΕΛΤ). Έχει συμμετάσχει σε σημαντικά ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει αντίστοιχες δημοσιεύσεις. Από το 2011 είναι μέλος του δικτύου facilitators της UNESCO για τη Διαφύλαξη της ΑΠΚ και συμμετέχει ερευνητικά στο International Council of Traditional Music.
