Εν αναμονή του ορισμού ημερομηνίας των επαναληπτικών εκλογών στην Αλεξάνδρεια είναι τα επιτελεία του Παναγιώτη Γκυρίνη και της Δώρας Κουρκουτά ώστε να αρχίσουν να ξεδιπλώνουν τον όποιο στρατηγικό σχεδιασμό έχουν χαράξει.
Οι φήμες που κυκλοφόρησαν την περασμένη Παρασκευή ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν στις 10 Μαρτίου μέχρι στιγμής δεν επιβεβαιώθηκαν. Ίσως όμως μέσα στην τρέχουσα εβδομάδα να υπάρξει απόφαση.
Μέχρι στιγμής το «στρατόπεδο» της Δώρας Κουρκουτά είναι σαφώς πιο δραστήριο. Η αίσθηση δικαίωσης απο την απόφαση του δικαστηρίου και η αισιοδοξία που διαπνέει τα στελέχη της, τους κάνει πιο ενεργούς. Αυτό μπορεί κανείς να το δει από τις συγκεντρώσεις της παράταξης της Δώρας, τις εμφανίσεις των στελεχών της αλλά και την εκ νέου λειτουργία του προεκλογικού κέντρου του συνδυασμού.
Στο απέναντι στρατόπεδο, η παράταξη Γκυρίνη φαίνεται πως μέχρι στιγμής εκπέμπει διττά σήματα. Από την μία κάποια στελέχη υποστηρίζουν να λένε ότι οι εκλογές τελικά δεν θα γίνουν, ενώ από την άλλη εμφανίζονται βέβαιοι ότι θα τις κερδίσουν. Η αντίφαση αυτή δημιουργεί μια αμφιθυμία, για το αν θα πρέπει να «τρέξουν» εν όψει των εκλογών ή να μην κάνουν τίποτα εν όψει της δικαίωσής τους από το ΣτΕ.
Προφανώς κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το αποτέλεσμα ενός δικαστηρίου, οπότε και η παράταξη Γκυρίνη δεν μπορεί να μείνει απροετοίμαστη εν όψει της απόφασης του Σ.τ.Ε., ειδικά αν δεν βγει άμεσα και καθυστερήσει μέχρι τον Απρίλιο, όπως λένε κάποιοι.
Εν τω μεταξύ οι πολίτες της Αλεξάνδρειας δεν φαίνεται να απασχολούνται ακόμα ιδιαίτερα από την προοπτική των επαναληπτικών εκλογών. Η στάση αναμονής των δύο μεγάλων συνδυασμών και ειδικά των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων δεν έχει «θερμάνει» ακόμα το κλίμα.
Πολλοί είναι μάλιστα αυτοί που προεξοφλούν ότι η αποχή στις προσεχείς εκλογές – αν γίνουν τελικά – θα είναι μεγαλύτερη από τις προηγούμενες.
Αρκετοί όμως είναι και εκείνοι που εκτιμούν ότι λόγω του μεγαλύτερου αριθμού υποψηφίων η κινητοποίηση των ψηφοφόρων θα είναι κι αυτή μεγαλύτερη.
Όπως και να έχει θα είναι περίεργες εκλογές που κανείς δεν πρέπει να προεξοφλήσει.
Από τη μία ο Γκυρίνης έχει το πλεονέκτημα ότι ένα 80% των ψηφοφόρων τον ψήφισε ακόμα κι αν δεν ήταν ικανοποιημένο από τη Διοίκηση. Αποτελεί ένα «ψυχολογικό προηγούμενο» γι’αυτούς τους ψηφοφόρους, και θα χρειαστεί ένας ιδιαίτερος τρόπος για να προσεγγιστούν από τον αντίπαλο συνδυασμό.
Απο την άλλη, οι επαναληπτικές εκλογές μπορεί να ειδωθούν από τους ψηφοφόρους ως την τέταρτη προσπάθεια του Δημάρχου να επανεκλεγεί. Υπάρχει δηλαδή το ενδεχόμενο να θεωρήσουν ότι έδωσαν στον νυν Δήμαρχο όσες ευκαιρίες χρειαζόταν και ότι είναι καιρός να υπάρξει μια νέα Διοίκηση.
Όλα αυτά τα επιχειρήματα
– το ποιος εκφράζει το παλιό και ποιος το νέο,
– το ποιος αξίζει μια ευκαιρία και ποιος όχι
– το ποιος έχει ρεαλιστικό πρόγραμμα και ποιος όχι
– τους τρόπους και τα μέσα που θα προσεγγίσει ο καθένας τους δημότες
– το πώς θα μεγιστοποιήσει τα πλεονεκτήματά του
είναι πράγματα που θα κρίνουν εν πολλοίς τις εκλογές και που θα πρέπει να «ξεδιπλώσουν» οι δύο μονομάχοι σε ένα με δύο μήνες. Ο χρόνος είναι ήδη ασφυκτικός. Όποιος οργανωθεί καλύτερα θα είναι και ο νικητής.
