Την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου (εορτή των Αγίων Αθανασίου του Μεγάλου) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Ριζωμάτων στα Πιέρια Όρη Βεροίας.
Χθές ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑόρτασε τή μνήμη δύο μεγάλων ἀσκητῶν της, τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ Μεγάλου καί τοῦ ὁσίου Ἀντωνίου τοῦ νέου, τοῦ πολιούχου τῆς Βεροίας. Ἑόρτασε τή μνήμη δύο ἀνθρώπων πού ἐγκατέλειψαν τά ἐγκόσμια γιά νά ζήσουν στήν ἔρημο, πού ἐγκατέλειψαν τήν ἄνεση τοῦ κόσμου γιά νά βροῦν στήν ἄσκηση τῆς μοναχικῆς ζωῆς τήν μακαριότητα τοῦ οὐρανοῦ.
Σήμερα ὅμως πανηγυρίζει, μαζί μέ τόν ἅγιο Κύριλλο, τή μνήμη ἑνός ἄλλου μεγάλου ἁγίου της, τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, πού ἔζησε στόν κόσμο καί διακόνησε τούς ἀνθρώπους. Ὑπηρέτησε ὁ ἅγιος τήν Ἐκκλησία, ἐργάσθηκε στόν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου καί ὑποστήριξε, νέος ἀκόμη διάκονος, στήν Α´ Οἰκουμενική Σύνοδο, τήν ὀρθότητα τῶν δογμάτων τῆς πίστεως.
Τό ἴδιο ἔκανε καί ὅταν στή συνέχεια ἀνῆλθε στόν πατριαρχικό θρόνο τῆς Ἀλεξανδρείας, ὑπομένοντας συκοφαντίες καί ἄδικες κατηγορίες, διωγμούς καί ἐξορίες, ὅμως δέν ἔπαυσε ποτέ νά ὑποστηρίζει μέ τόν λόγο του καί τά ἔργα του τήν ἀλήθεια τῆς πίστεως καί τήν ὀρθότητα τῶν δογμάτων τῆς Ἐκκλησίας. Μέ τούς ἀγῶνες καί τό ἔργο του ἀποδείχθηκε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος συνώνυμος τῆς ἀθανασίας, τήν ὁποία τοῦ ἐχάρισε ὁ Θεός, ὅπως ὑποσχέθηκε στούς ἐκλεκτούς του δούλους, ἀλλά καί τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι συνοδεύουν τό ὄνομά του μέ τό ἐπίθετο μέγας, μέ τό ὁποῖο ἐλάχιστοι ἄνθρωποι ἔχουν τιμηθεῖ στήν παγκόσμια ἱστορία.
Τί θέλει ὅμως νά μᾶς διδάξει μέ τά δύο αὐτά διαφορετικά παραδείγματα τῶν ἁγίων της ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία;
Θέλει νά μᾶς διδάξει ὅτι ὑπάρχουν πολλοί δρόμοι γιά νά φθάσει ὁ ἄνθρωπος στόν προορισμό του. Ὁ Θεός μᾶς ἔχει δώσει τήν ἐλευθερία νά ἐπιλέγουμε ὅποιον θέλουμε γιά νά ἐπιτύχουμε τόν σκοπό τῆς ζωῆς μας πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τό νά φθάσουμε στόν Θεό καί νά γίνουμε κληρονόμοι τῆς βασιλείας του.
Ἄλλοι ἐπιλέγουν τήν ὁδό τῆς ἀσκήσεως καί τῆς μοναχικῆς πολιτείας καί ἄλλοι τόν ἀγώνα μέσα στόν κόσμο. Ἄλλοι ἐπιλέγουν τόν δρόμο τῆς σιωπῆς καί ἄλλοι ἀναλαμβάνουν τό βάρος τοῦ κηρύγματος τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους. Ἄλλοι ἐπιλέγουν τόν δρόμο τῆς πάλης κατά τῶν δαιμόνων στήν ἔρημο καί ἄλλοι τόν δρόμο τοῦ ἀγῶνος κατά τῶν αἱρέσεων στίς συνεδριάσεις τῶν ἱερῶν Συνόδων καί μέσα συό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας.
Ἄν ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Ἀθανάσιος ὀνομάσθηκε μέγας, εἶναι γιατί ἐπέτυχε νά συνδυάσει πολλούς ἀπό αὐτούς τούς δρόμους πού ὁδηγοῦν στόν Θεό. Ὑπῆρξε συγχρόνως ἀσκητής καί διδάσκαλος, ἄνθρωπος τῆς πράξεως καί τῆς ἡσυχίας, ἀγωνιστής γιά τή δικαιοσύνη καί γιά τήν πίστη, ὁμολογητής τῆς ἀληθείας καί μάρτυς τῆς ἁγίας Τριάδος.
Δίδαξε ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ὅπως ἔζησε, καί ἔζησε ὅπως δίδαξε, ὥστε νά ἐφαρμόζεται καί σ᾽ αὐτόν ἡ ὑπόσχεση τοῦ Χριστοῦ: «ὁ ποιήσας καί διδάξας οὗτος μέγας κληθήσεται».
Ἀσφαλῶς ἐμεῖς δέν μποροῦμε νά συγκριθοῦμε μέ τόν ἑορταζόμενο μέγα ἅγιο τῆς Ἐκκλησίας μας, πού ἔλαβε πολλά τάλαντα ἀπό τόν Θεό ἀλλά ἐργάσθηκε ἀκαταπόνητα, ὥστε ἀπέδωσε «καρπόν ἑκατονταπλασίονα».
Ἄν ὅμως ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τή μνήμη του δέν τό κάνει μόνο γιά νά τιμήσει ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος δέν ἔχει ἀνάγκη τῆς δικῆς μας τιμῆς, ἐφόσον τιμήθηκε ἀπό τόν Θεό, ἀλλά γιά νά παρακινήσει ὅλους ἐμᾶς νά μιμηθοῦμε τό παράδειγμα τῆς ζωῆς του. Νά μιμηθοῦμε τήν ἀγάπη του γιά τόν Θεό, πού τόν ἔκανε νά ἀφιερώσει ὅλες του τίς δυνάμεις στή διακονία του. Νά μιμηθοῦμε τόν ζῆλο του γιά τήν πίστη, πού τόν ἔκανε νά ὑπομένει καί ἐξορίες καί δοκιμασίες καί ταπεινώσεις. Νά μιμηθοῦμε τήν ὑπομονή καί τήν καρτερία του, μέ τίς ὁποῖες ἀντιμετώπιζε τίς ἀντιξοότητες καί τίς δυσκολίες πού συναντοῦσε στή ζωή του. Νά μιμηθοῦμε τήν ἐμπιστοσύνη του στόν Θεό, στήν ἀγάπη τοῦ ὁποίου ἐναπέθετε τόν ἑαυτό καί τή ζωή του. Νά μιμηθοῦμε τόν τρόπο τῆς ζωῆς του, πού δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τό νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.
Γιατί δέν ἀρκεῖ νά πιστεύουμε ἤ νά λέμε ὅτι πιστεύουμε, ἐάν δέν ζοῦμε σύμφωνα μέ αὐτή τήν πίστη, σύμφωνα δηλαδή μέ ὅσα ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός μέσω τῆς Ἐκκλησίας του καί μέσω τοῦ Εὐαγγελίου του.
Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος ἔζησε ὅπως ἀκριβῶς δίδασκε καί τό ἴδιο μᾶς καλεῖ νά κάνουμε καί ἐμεῖς πού τόν τιμοῦμε σήμερα. Γιατί τό νά ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμά του καί νά μιμηθοῦμε τή ζωή του εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος γιά νά τόν τιμήσουμε, εἶναι ὁ καλύτερος τρόπος γιά νά ἔχουμε τή χάρη καί τήν εὐλογία του στή ζωή μας.
