Χθες Πέμπτη 6 Ιουλίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής Λουτρού, παρουσία πλήθους ευλαβών προσκυνητών. Παρόντες στον Εσπερινό ο Πρόεδρος ης ΑΝΗΜΑ Θεόφιλος Τεληγιαννίδης και ο δημοσιογράφος και Διευθυντής του ΠΟΛΙΤΗ Νίκος Σουρλόπουλος.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ρίζης εὐκλεοῦς Κυριακή, κλάδος ὡραιότατος ὤφθης, καρπόν σωτήριον, φέρων τῆς ἀθλήσεως τά κατορθώματα», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος γιά τήν ἁγία μεγαλομάρτυρα Κυριακή, τήν προστάτιδα καί ἔφορο τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, τή μνήμη τῆς ὁποίας πανηγυρίζουμε.
Καί ἦταν ὄντως «κλάδος ὡραιότατος ρίζης εὐκλεοῦς» ἡ ἁγία Κυριακή, γιατί ἦταν καρπός τῆς προσευχῆς τῶν εὐσεβῶν καί εὐγενῶν γονέων της, οἱ ὁποῖοι μή ἔχοντας παιδιά παρακαλοῦσαν τόν Θεό νά τούς χαρίσει ἕνα παιδί. Καί ὁ Θεός εἰσήκουσε τή δέησή τους καί τούς ἔδωσε τό παιδί πού ζητοῦσαν, τήν ἁγία Κυριακή, τήν ὁποία ἀπό μικρή τήν ὁδήγησαν στόν δρόμο τῆς πίστεως στόν Χριστό.
Ἔτσι ἡ ἁγία Κυριακή ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας ἔγινε κλάδος καί τῆς νοητῆς ἀμπέλου, τοῦ Χριστοῦ, καί μάλιστα «κλάδος ὡραιότατος», ὅπως ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, καθώς διακρινόταν γιά τήν ἀρετή της, γιά τήν ἀγάπη καί τήν πίστη της στόν Χριστό, γιά τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός της.
Ὅλα αὐτά, γιά τά ὁποῖα ἡ ἁγία Κυριακή ἀγωνιζόταν νά ἀποκτήσει καί νά αὐξήσει γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὑπῆρξαν ἡ αἰτία γιά νά ὁδηγηθεῖ ὡς χριστιανή ἐνώπιον τοῦ Ρωμαίου δικαστοῦ, ὁ ὁποῖος προσπάθησε νά τήν πείσει νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό καί νά ἀπολαύσει τίς ἀνέσεις καί τίς ἡδονές πού τῆς ἐξασφάλιζε ἡ νεότητα καί τό κάλλος της.
Ὅμως ἡ ἁγία στάθηκε ἀκλόνητη στήν πίστη της καί στήν ἀγάπη της στόν Χριστό. Ὁμολόγησε μέ παρρησία ὅτι γι᾽ αὐτήν τίποτε δέν εἶναι σπουδαιότερο ἀπό τόν Χριστό, στόν ὁποῖο εἶχε ἀφιερώσει ἤδη ὁλόκληρο τό εἶναι της, τήν ψυχή της, τήν ἀγάπη της, τήν παρθενία της καί αὐτήν ἀκόμη τή ζωή της, γιατί γνώριζε καί πίστευε ὅτι τίποτε δέν ἀξίζει περισσότερο ἀπό τό νά μείνει ἑνωμένη μέ τόν Χριστό, τίποτε δέν ἀξίζει περισσότερο ἀπό τό νά χαρίσει τά πάντα σ᾽ Αὐτόν πού εἶναι τά πάντα γιά τή ζωή της, ἀλλά καί τίποτε δέν ἀξίζει περισσότερο ἀπό τήν αἰώνια ζωή, τήν ὁποία ὑπόσχεται ὁ Χριστός σέ ὅσους ὁμολογοῦν τήν πίστη τους σέ Ἐκεῖνον καί θυσιάζουν τή ζωή τους γιά τήν ἀγάπη του.
Ἔτσι ὑπέμεινε ἡ ἁγία τά μαρτύρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλλαν οἱ διῶκτες της καί προσέφερε ὡς δῶρο στόν Χριστό μαζί μέ τούς καρπούς τῶν ἀρετῶν της καί τά μαρτυρικά της κατορθώματα, καί ἀξιώθηκε νά κερδίσει τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου καί τήν αἰώνια ζωή κοντά στόν Χριστό.
Ἑορτάζοντας καί ἐμεῖς τή μνήμη τῆς μεγάλης αὐτῆς ἁγίας τῆς Ἐκκλησίας μας, τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς, ἄς συνειδητοποιήσουμε ὅτι δέν ἦταν μόνο ἐκείνη «κλάδος εὐκλεοῦς ρίζης», ἐπειδή καταγόταν ἀπό μία πλούσια καί ἀρχοντική οἰκογένεια, ἀλλά εἴμαστε καί ὅλοι ἐμεῖς, τά πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι «εὐκλεής ρίζα», γιατί ἱδρυτής της εἶναι ὁ Χριστός, «ἡ ἄμπελος ἡ ἀληθινή», ὅπως λέγει ὁ ἴδιος, καί ἐμεῖς εἴμαστε τά κλαδιά τῆς ἀμπέλου. Καί ὡς κλήματα ἔχουμε χρέος νά παράγουμε τούς καρπούς, τούς ὁποίους ἀναμένει ἀπό ἐμᾶς.
Εἶναι μεγάλη ἡ τιμή αὐτή πού μᾶς κάνει ὁ Χριστός καί θά πρέπει νά προσπαθοῦμε νά ἀνταποκριθοῦμε σέ αὐτήν, προσφέροντας τούς καρπούς τῶν ἀρετῶν καί τῶν καλῶν μας ἔργων.
Ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά ὑπομείνουμε βασανιστήρια ἤ νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά Ἐκεῖνον, ὅπως ἔκανε ἡ ἁγία Κυριακή. Περιμένει ὅμως πνευματικούς καρπούς, διότι μόνο μέ αὐτούς θά ἀποδείξουμε ὅτι εἴμαστε καί θέλουμε νά παραμείνουμε ἑνωμένοι μαζί του. Μόνο μέ αὐτούς θά ἀποδείξουμε ὅτι δέν εἴμαστε κλήματα ξερά, τά ὁποῖα εἶναι καταδικασμένα νά κοποῦν καί νά καοῦν, γιατί εἶναι ἄχρηστα, ἀλλά εἴμαστε κλήματα ζωντανά μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, χωρίς τήν ὁποία δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχουμε τίποτε στή ζωή μας, οὔτε τή φυσική οὔτε πολύ περισσότερο τήν πνευματική.
Ἄς μένουμε, λοιπόν, ἑνωμένοι μέ τήν εὐκλεῆ ρίζα, ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί ἄς προσπαθοῦμε, ἀκολουθώντας καί τό παράδειγμα τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς, τήν ὁποία ἤλθαμε νά τιμήσουμε ἀπόψε ἐδῶ, στήν Ἱερά Μονή της, νά καλλιεργοῦμε στήν ψυχή μας τίς ἀρετές, τήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Χριστό, τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή στό θέλημα καί τίς ἐντολές του, ὥστε ἀξιοποιώντας τή βοήθεια καί τήν πνευματική τροφή, τήν ὁποία μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τά ἱερά μυστήριά της, νά καρποφοροῦμε πνευματικά, γιά νά ἀξιωθοῦμε διά πρεσβειῶν καί τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς τῆς οὐρανίου βασιλείας καί τῆς αἰωνίου ζωῆς.
