Χθες Πέμπτη 6 Ιουλίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής Λουτρού, παρουσία πλήθους ευλαβών προσκυνητών. Παρόντες στον Εσπερινό  ο Πρόεδρος ης ΑΝΗΜΑ  Θεόφιλος Τεληγιαννίδης και ο δημοσιογράφος και Διευθυντής του ΠΟΛΙΤΗ Νίκος Σουρλόπουλος.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ρίζης εὐκλεοῦς Κυριακή, κλάδος ὡραιότατος ὤφθης, καρπόν σω­τή­ρι­ον, φέρων τῆς ἀθλήσεως τά κα­τορ­θώματα», ψάλλει ὁ ἱερός ὑμνο­γράφος γιά τήν ἁγία με­γαλο­μάρ­τυ­ρα Κυριακή, τήν προστάτιδα καί ἔφορο τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς, τή μνήμη τῆς ὁποίας πανηγυρί­ζουμε.

Καί ἦταν ὄντως «κλάδος ὡραιό­τα­τος ρίζης εὐκλεοῦς» ἡ ἁγία Κυ­ριακή, γιατί ἦταν καρπός τῆς προ­σευχῆς τῶν εὐσε­βῶν καί εὐγενῶν γονέων της, οἱ ὁποῖοι μή ἔχο­ντας παιδιά παρακα­λοῦσαν τόν Θεό νά τούς χαρίσει ἕνα παιδί. Καί ὁ Θεός εἰσήκουσε τή δέησή τους καί τούς ἔδωσε τό παιδί πού ζητοῦσαν, τήν ἁγία Κυριακή, τήν ὁποία ἀπό μι­κρή τήν ὁδήγησαν στόν δρόμο τῆς πίστεως στόν Χριστό.

Ἔτσι ἡ ἁγία Κυριακή ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας ἔγινε κλάδος καί τῆς νοητῆς ἀμπέ­λου, τοῦ Χριστοῦ, καί μάλιστα «κλά­δος ὡραιότατος», ὅπως ψάλ­λει ὁ ἱερός ὑμνογράφος, καθώς διακρινόταν γιά τήν ἀρετή της, γιά τήν ἀγάπη καί τήν πίστη της στόν Χριστό, γιά τήν ἁγνότητα καί τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώ­ματός της.

Ὅλα αὐτά, γιά τά ὁποῖα ἡ ἁγία Κυριακή ἀγωνιζόταν νά ἀποκτήσει καί νά αὐξήσει γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, ὑπῆρξαν ἡ αἰ­τία γιά νά ὁδηγηθεῖ ὡς χριστιανή ἐνώπιον τοῦ Ρωμαίου δικαστοῦ, ὁ ὁποῖος προσπάθησε νά τήν πείσει νά ἀρ­νηθεῖ τήν πίστη της στόν Χριστό καί νά ἀπο­λαύσει τίς ἀνέσεις καί τίς ἡδονές πού τῆς ἐξασφάλιζε ἡ νεό­τητα καί τό κάλ­λος της.

Ὅμως ἡ ἁγία στάθηκε ἀκλόνητη στήν πίστη της καί στήν ἀγάπη της στόν Χριστό. Ὁμολόγησε μέ παρ­ρη­σία ὅτι γι᾽ αὐτήν τίποτε δέν εἶ­ναι σπουδαιότερο ἀπό τόν Χρι­στό, στόν ὁποῖο εἶχε ἀφιερώσει ἤδη ὁλό­κλη­ρο τό εἶναι της, τήν ψυχή της, τήν ἀγάπη της, τήν παρθενία της καί αὐτήν ἀκόμη τή ζωή της, γιατί γνώ­ριζε καί πίστευε ὅτι τίπο­τε δέν ἀξί­ζει περισσότερο ἀπό τό νά μείνει ἑνωμένη μέ τόν Χριστό, τί­ποτε δέν ἀξίζει πε­ρισ­σό­τερο ἀπό τό νά χαρί­σει τά πάντα σ᾽ Αὐ­τόν πού εἶναι τά πάντα γιά τή ζωή της, ἀλλά καί τίποτε δέν ἀξίζει περισ­σό­τερο ἀπό τήν αἰώνια ζωή, τήν ὁποία ὑπό­σχεται ὁ Χριστός σέ ὅσους ὁμο­λο­γοῦν τήν πίστη τους σέ Ἐκεῖνον καί θυσιά­ζουν τή ζωή τους γιά τήν ἀγάπη του.

Ἔτσι ὑπέμεινε ἡ ἁγία τά μαρτύρια στά ὁποῖα τήν ὑπέβαλλαν οἱ διῶ­κτες της καί προσέφερε ὡς δῶρο στόν Χρι­στό μαζί μέ τούς καρπούς τῶν ἀρετῶν της καί τά μαρτυρικά της κατορθώματα, καί ἀξιώθηκε νά κερδίσει τόν στέφανο τοῦ μαρ­τυρίου καί τήν αἰώνια ζωή κοντά στόν Χριστό.

Ἑορτάζοντας καί ἐμεῖς τή μνήμη τῆς μεγάλης αὐτῆς ἁγίας τῆς Ἐκ­κλησίας μας, τῆς ἁγίας μεγα­λο­μάρ­τυρος Κυριακῆς, ἄς συνειδητοποιή­σουμε ὅτι δέν ἦταν μόνο ἐκείνη «κλά­δος εὐκλεοῦς ρίζης», ἐπειδή καταγόταν ἀπό μία πλούσια καί ἀρχοντική οἰκογένεια, ἀλλά εἴμα­στε καί ὅλοι ἐμεῖς, τά πιστά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία εἶναι «εὐ­κλεής ρίζα», γιατί ἱδρυτής της εἶναι ὁ Χριστός, «ἡ ἄμπελος ἡ ἀλη­θινή», ὅπως λέγει ὁ ἴδιος, καί ἐμεῖς εἴμαστε τά κλαδιά τῆς ἀμπέλου. Καί ὡς κλήματα ἔχουμε χρέος νά παράγουμε τούς καρπούς, τούς ὁποίους ἀνα­μένει ἀπό ἐμᾶς.

Εἶναι μεγάλη ἡ τιμή αὐτή πού μᾶς κάνει ὁ Χριστός καί θά πρέπει νά προσπαθοῦμε νά ἀνταποκριθοῦμε σέ αὐτήν, προσφέροντας τούς καρ­πούς τῶν ἀρετῶν καί τῶν καλῶν μας ἔργων.

Ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς νά ὑπομείνουμε βασανιστήρια ἤ νά θυσιάσουμε τή ζωή μας γιά Ἐκεῖ­νον, ὅπως ἔκανε ἡ ἁγία Κυριακή. Περιμένει ὅμως πνευματικούς καρ­πούς, διότι μόνο μέ αὐτούς θά ἀποδείξουμε ὅτι εἴμαστε καί θέ­λου­με νά παραμείνουμε ἑνωμέ­νοι μαζί του. Μόνο μέ αὐτούς θά ἀπο­δείξουμε ὅτι δέν εἴμαστε κλήματα ξερά, τά ὁποῖα εἶναι καταδικα­σμέ­να νά κοποῦν καί νά καοῦν, γιατί εἶναι ἄχρηστα, ἀλλά εἴμαστε κλή­μα­τα ζωντανά μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, χωρίς τήν ὁποία δέν μποροῦμε νά ἐπιτύχου­με τίποτε στή ζωή μας, οὔτε τή φυσική οὔτε πολύ περισσό­τερο τήν πνευματική.

Ἄς μένουμε, λοιπόν, ἑνωμένοι μέ τήν εὐκλεῆ ρίζα, ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό καί ἄς προσπαθοῦμε, ἀκο­λουθώντας καί τό παράδειγμα τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυρια­κῆς, τήν ὁποία ἤλθαμε νά τιμήσου­με ἀπόψε ἐδῶ, στήν Ἱερά Μονή της, νά καλλιεργοῦμε στήν ψυ­χή μας τίς ἀρετές, τήν πίστη καί τήν ἀγάπη στόν Χριστό, τήν τα­πείνωση καί τήν ὑπακοή στό θέλη­μα καί τίς ἐντολές του, ὥστε ἀξιο­ποιώντας τή βοήθεια καί τήν πνευματική τροφή, τήν ὁποία μᾶς προσφέρει ἡ Ἐκκλησία μας μέ τά ἱερά μυστήριά της, νά καρποφο­ροῦ­με πνευματι­κά, γιά νά ἀξιω­θοῦμε διά πρε­σβει­ῶν καί τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακῆς τῆς οὐρανίου βασιλείας καί τῆς αἰωνίου ζωῆς.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ.
Exit mobile version