Ο μουσικός επιστρέφει στην πόλη που μεγάλωσε για την παρουσίαση του νέου του δίσκου με τίτλο «The Second Cloud Commission»
Στην γενέτειρά του, τη Θεσσαλονίκη επιστρέφει ο ροκ εν ρολ καλλιτέχνης Στίλπων Νέστωρ ο οποίος τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80 συνέδεσε το όνομά του με τους Μακεδονομάχους και τον Παύλο Σιδηρόπουλο.
Εδώ και πολλές δεκαετίες ζει και συνεχίζει τη μουσική στο εξωτερικό με σημείο αναφοράς το Λονδίνο. Αυτόν τον μήνα επιστρέφει στην πόλη που μεγάλωσε στο πλαίσιο της περιοδείας του για την παρουσίαση του νέου του δίσκου με τίτλο «The Second Cloud Commission» που, όπως λέει ο ίδιος, το έκανε να ανακαλύψει ξανά τον ηλεκτρισμό.
Με αυτή την αφορμή, ο Στίλπων Νέστωρ μίλησε στο makthes.gr για το νέο του άλμπουμ, τη ροκ και τη Θεσσαλονίκη ενώ αποκάλυψε για ποιο λόγο θα «χρωστάει» για πάντα στον Παύλο Σιδηρόπουλο.
«The Second Cloud Commission»: Τι καινούργιο φέρνει αυτός ο δίσκος και ποια ήταν η ιδέα/έμπνευση πίσω από αυτόν;
Μετά από πάνω από 25 χρόνια, ξανά -ανακάλυψα τον ηλεκτρισμό, ως νέος Έντισον. Μέχρι πριν από 2-3 χρόνια έπαιζα σχεδόν μόνο ακουστική με τα δάχτυλα, τώρα ξαναβρήκα πένα και παραμόρφωση! Όσο για την έμπνευση, για μένα δεν αφορά ποτέ ολόκληρο το δίσκο. Δε γράφω rock όπερες. Φτιάχνω ένα ένα τα τραγούδια. Και ο τρόπος που γράφω είναι μακρύς και επίπονος σαν μωσαϊκό. Πολύ πολύ σπάνια ένα τραγούδι εμφανίζεται ολόκληρο στο μυαλό μου σαν αρχαίος θεός – μπορώ να σκεφθώ δυο τέτοιες περιπτώσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Είστε στη μουσική βιομηχανία τέσσερις δεκαετίες, ποια περίοδο ξεχωρίζετε στη δική σας πορεία, ποια σας έχει μείνει περισσότερο και γιατί;
Η πρώτη περίοδος της μουσικής μου πορείας είναι κι αυτή που με στιγμάτισε για πάντα. Τα χρόνια με τους Μακεδονομάχους, τον Παύλο Σιδηρόπουλο, τους Bicycle και τους Rodondo Rocks έφτιαξαν τον κορμό από τον οποίον ξεπετάχτηκαν τα επόμενα χρόνια πάνω από 70 τραγούδια. Οι αξίες ενορχήστρωσης, παιξίματος, παραγωγής άλλαξαν πολύ σε κάθε φάση αλλά ο κορμός έμεινε ίδιος.
Ποια συνεργασία σας θεωρείτε καθοριστική για την πορεία σας και με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε αλλά δεν τα έχετε καταφέρει ακόμα;
Ο Θόδωρος Παπαντίνας ήταν ο μέντορας μου, αυτός που με έσπρωξε να αφοσιωθώ στο ρυθμό και στη μαγεία της στιγμής. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος με έσπρωξε να γράψω δικά μου τραγούδια κι αυτό του το χρωστάω για πάντα. Ο άνθρωπος που θα ‘θελα πολύ να δουλέψω μαζί του ήταν ο Tom Verlaine. Δυστυχώς πέθανε. Κατα τα άλλα είμαι πανευτυχής με τους τωρινούς μου συνεργάτες! Είμαι πολύ τυχερός!
Πώς βλέπετε τη ροκ μουσική σήμερα; Έχει δυνατότητες εξέλιξης ή έχει εξαντληθεί; Έχει την ίδια απήχηση με την εποχή που ξεκινήσατε;
Όταν εγώ ξεκίνησα, η ροκ μουσική, τo rock’n’roll, ήταν η επανάσταση μιας ολόκληρης γενιάς. Τώρα είναι μία μουσική με τεράστια απήχηση, εκλεκτική και πολυσχιδής, που ακόμα εξελίσσεται – αλλά είναι μια μουσική ανάμεσα σε πολλές άλλες μουσικές που παίζεται και ακούγεται από νέους και γέρους, όπως και οι άλλες.
Τι είναι η ροκ μουσική για εσάς;
Αιώνια νιότη.
Πώς ήταν το μουσικό τοπίο στη Θεσσαλονίκη του ‘70 και του ‘80 και γιατί -οπως έχετε πει- θέλατε να φύγετε οπωσδήποτε; Το μετανιώσατε ποτέ;
Η ανάγκη φυγής που ένιωθα τότε – και εν μέρει νιώθω ακόμα – ήταν βαθιά και ως ένα βαθμό ανεξήγητη. Εκλογικεύοντας την λίγο, ήταν ίσως και μια ανάγκη να συνδιαλλαγώ μ’ ολόκληρο τον κόσμο όχι μόνο με την μικρή μου πόλη. Κατά κάποιον τρόπο την φυγή αυτή την επέσπευσε η τότε μουσική σκηνή της πόλης αλλά ίσως όχι με τον τρόπο που το εννοείται – δεν ήθελα να δραπετεύσω από αυτήν. Για την ακρίβεια η θεσσαλονικιώτικη μουσική σκηνή ήταν τότε πολύ προχωρημένη ιδίως σε σχέση με την Αθήνα. Τα σπάνια εκείνα ακούσματα από τη Βρετανία και κυρίως από την Αμερική συνέβαλλαν ιδιαίτερα στη επιθυμία μου να πάρω δρόμο για τις πηγές.
Πώς την βλέπετε σήμερα σαν πόλη; Θα μπορούσατε να επιστρέψετε;
Η πόλη έχει ομορφύνει πολύ τα τελευταία χρόνια. Έρχομαι πια πολύ πιο συχνά και περπατάω πολύ. Οι μνήμες ξεπηδούν από κάθε γωνιά και είναι τρυφερές. Θα μπορούσα όμως να ξαναζήσω εδώ; Δεν ξέρω. Έχω συνηθίσει τόσο πολύ να είμαι ένα καρυδάκι ανάμεσα στα καρύδια από κάθε άλλη καρυδιά του κόσμου που μου φαίνεται δύσκολο. Ίσως δεν έχω ακόμα χορτάσει τις κοσμοπόλεις όπως της έλεγε ο Εμπειρίκος. Ή μπορεί και να χρειάζομαι το ακριβώς αντίθετο, τη γαλήνη της απομόνωσης. Δεν ξέρω…
Τι να περιμένουμε από εσάς για το 2025;
Το 2025 θέλω πάρα πολύ να παίξω ζωντανά. Αυτό είναι κάτι που δεν το έκανα συχνά τα τελευταία μπόλικα χρόνια. Μετά Θεσσαλονίκη, παίζουμε άμεσα στην Αθήνα το Λονδίνο και το Παρίσι. Ελπίζω να ξαναγυρίσουμε στην Ελλάδα και στη Θεσσαλονίκη το καλοκαιράκι. Έχω και κανένα δύο καινούργια τραγούδια τα οποία μπορεί να ηχογραφήσουμε τότε.
Μια ευχή για το νέο έτος;
Δυστυχώς δεν είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον του κόσμου μας οπότε η βασική μου ευχή είναι το 2025 να είναι καλύτερο από το 24. Αυτό θα είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά, μια ευχάριστη έκπληξη.
INFO
Stilpon live – «Πίσω στη Σαλονίκη»
Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025
Club του Μύλου | Mylos Area
Ώρα έναρξης στις 21:00